Τώρα που είναι άνοιξη και τα λουλούδια ανθίζουν, τώρα και τα φρέσκα τυριά αφθονούν. Ολόπαχη μυζήθρα, ανθότυρο, μανούρι, ξινοτύρι, φέτα...
Φέτα
Η εθνική μας... τυροκομική περηφάνια, η μεγάλη τυροκομική αγάπη του Έλληνα. Φτιάχνεται από πρόβειο γάλα ή μίγμα του με κατσικίσιο, αλλά με την προϋπόθεση ότι το δεύτερο δεν θα υπερβαίνει το 30% του συνολικού βάρους. Είναι κατάλληλη για κατανάλωση μετά από 2 μήνες ωρίμανσης σε ξύλινα βαρέλια ή μεταλλικούς τενεκέδες, όμως όσο ωριμάζει, η γεύση της αλλάζει προς το καλύτερο. Λευκό, μαλακό τυρί άλμης με γεύση βουτυράτη, ελαφρώς ξινή. Το άρωμά της, ανύπαρκτο στις χαμηλές θερμοκρασίες, αρχίζει, όταν το τυρί ζεσταίνεται, να εμφανίζεται όξινο και λεμονάτο. (ΠΟΠ)
Καλαθάκι Λήμνου
Ομολογώ την αδυναμία μου στο λευκότατο και αλμυρό αυτό τυρί, παρεμπιπτόντως, και στο ηλιόλουστο νησί όπου φτιάχνεται. Πρόκειται για μια καθαρόαιμη, τοπική φέτα που στραγγίζει και ωριμάζει σε παραδοσιακά μικρά καλάθια, εξ’ ου και το χαρακτηριστικό ανάγλυφο σχήμα της. Με πλούσια και μεστή γεύση, χρωματισμένη από την ιδιαίτερη χλωρίδα της Λήμνου. (ΠΟΠ)
Κασέρι
Άλλη μεγάλη αδυναμία του Έλληνα. Αυτό το κίτρινο ημίσκληρο τυρί με τη μαλακιά, λιπαρή και υπόγλυκη γεύση, μοσχοβολά το πρόβειο γάλα (ή μίγμα πρόβειου και κατσικίσιου) από το οποίο φτιάχτηκε. Το παραδοσιακό γλυκοφάγωτο κασέρι των παιδικών μας χρόνων έχει γεμάτη γεύση και άρωμα που θυμίζει αμύγδαλα. (ΠΟΠ)
Γραβιέρα
Η πικάντικη και σκληρούτσικη γραβιέρα απαιτεί πρόβειο (ή αιγοπρόβειο) γάλα και ωρίμανση τουλάχιστον 3 - 6 μηνών. Το χρώμα της είναι κιτρινωπό και στη μάζα της βλέπουμε πολλές μικρές τρύπες. Άρωμα διαθέτει φρουτώδες και διακριτικό, η γεύση της όμως, αλμυρή και πικάντικη με νότες ξηρών καρπών, παίρνει τη ρεβάνς. Η πιο ονομαστή γραβιέρα είναι της Κρήτης και ακολουθούν αυτές της Νάξου (από αγελαδινό γάλα), των Αγράφων (όλες τους ΠΟΠ) και η υπέροχη της Τήνου.
Λαδοτύρι
Αποκλειστικότητα της όμορφης Λέσβου, το εξίσου όμορφο λαδοτύρι είναι μια απόλαυση στον κόσμο των ελληνικών τυριών. Ωριμάζει μέσα σε λάδι αποκτώντας πλούσια και εξαιρετικά πικάντικη γεύση. (ΠΟΠ)
Ανθότυρο
Αυτό το γλυκοφάγωτο λευκό τυρί φτιάχνεται από πρόβειο και κατσικίσιο γάλα. Κυκλοφορεί φρέσκο, μετά από ωρίμανση λίγων εβδομάδων από την παραγωγή του. Το άρωμά του δικαιώνει την ονομασία του, γιατί «ο ανθός των τυριών» μεταφέρει δυνατές μυρωδιές φρεσκάδας και τις νότες των ανοιξιάτικων λουλουδιών από τα οποία τρέφονται τα ζώα. (Εκκρεμεί η αίτηση για τον χαρακτηρισμό του ως ΠΟΠ)
Μανούρι
Από τα πιο δημοφιλή τυριά μας, κυρίως για την ονειρεμένα πλούσια και μαλακιά, υφάλμυρη γεύση του. Φρεσκότατο και λευκότατο τυρί, ηλικίας λίγων μόνο ημερών που φτιάχνεται από τυρόγαλα. Ο πλούτος του σε λιπαρά (36 %) εγγυάται τη συνεκτική του υφή και το ελαφρύ του αλάτισμα μια πλούσια, βουτυράτη, υφάλμυρη γεύση. Αν το αφήσετε να ωριμάσει και να ξεραθεί είναι ιδανικό για τρίψιμο πάνω στα ζυμαρικά. (ΠΟΠ)
Μυζήθρα
Τρυφερή και απαλή. Αφράτη και αεράτη. Η βελούδινη μυζήθρα είναι ένα αθώο χάδι στον ουρανίσκο. Φτιάχνεται από τυρόγαλα. (ΠΟΠ Ξυνομυζήθρα Κρήτης)
Μετσοβόνε ή Καπνιστό Μετσόβου
Το κλασικό τυρί του Μετσόβου φτιάχνεται από μίγμα πρόβειου και αγελαδινού γάλακτος. Η σφιχτή και ελαστική του σάρκα ντύνεται με το «μυστήριο» ενός μπουκέτου από –μετρημένο- καπνό, μανιτάρια και βούτυρο. (ΠΟΠ)
Κοπανιστή
Η Κυκλαδίτικη απάντηση στο ροκφόρ φτιάχνεται από πρόβειο, κατσικίσιο ή και αγελαδινό γάλα. Η σούπερ πικάντικη λευκο-μπεζ κοκκώδης μάζα έχει οξύ, γαλακτώδες, πιπεράτο, αναμμένο άρωμα και φλογισμένη γεύση πιπεριού. (ΠΟΠ)
Μπάτζος
Λευκό τυρί άλμης από τη Μακεδονία και τη Θεσσαλία. Η γεύση του είναι πικάντικη, αλμυρή και γι’ αυτό προτείνεται για τηγάνισμα. (ΠΟΠ)
Κρασοτύρι
Μαλακό λευκό ή κίτρινο, πρόβειο ή γιδινό τυρί που φτιάχνεται στις Κυκλάδες και τα Δωδεκάνησα. Το παράδοξο στην παραγωγή του είναι η ωρίμανση για 2 έως 12 μήνες μέσα σε λάσπες κρασιού. Έτσι εξηγούνται και οι αρωματικές πινελιές κρασιού και βουτύρου που ανακαλύπτουμε όταν το γευόμαστε. (ΠΓΕ Κρασοτύρι Κω)