ENG

Η Κιβωτός του Ελληνικού αμπελώνα - Η υλοποίηση

A A

Έργο εθνικής πνοής για τον ελληνικό αμπελοοινικό κλάδο, όπως το χαρακτηρίζει ο Πρόεδρος της Εθνικής Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Αμπέλου και Οίνου (ΕΔΟΑΟ) Γιάννης Βογιατζής και μας μιλά για την υλοποίησή του.

Η δημιουργία ενός αμπελώνα διάσωσης και μελέτης του μεγάλου πλούτου των Ελληνικών ποικιλιών, της «κιβωτού του Ελληνικού αμπελώνα» όπως τον ονόμασε ο Γιάννης Μπουτάρης, αποτελεί κεντρική διεκδίκηση-στόχο του κλάδου, στο πλαίσιο ενός εθνικού σχεδίου συλλογής, διατήρησης και αξιοποίησης του γενετικού υλικού της αμπέλου.

Ο αμπελώνας αυτός θα έχει σε ένα μέρος του και χαρακτήρα παραγωγικό, ώστε να οινοποιούνται σε μεγαλύτερη από την πειραματική κλίμακα ποσότητες διαφόρων ποικιλιών, με στόχο την επίδειξη. Στο επίπεδο των εγκαταστάσεων θα δημιουργηθεί ένα οινοποιείο με τμήμα πειραματικών οινοποιήσεων, οινολογικό εργαστήριο με δυνατότητες ερευνητικών δραστηριοτήτων, χώρος οινογευστικής αντίστοιχων προδιαγραφών για επαγγελματικές συνεδρίες, χώρος παρουσιάσεων αλλά και παρουσίασης της ιστορίας και του πολιτισμού της αμπελοοινικής Ελλάδας από την αρχαιότητα.

Σήμερα, επίσημος διατηρητής του γενετικού υλικού της αμπέλου στην Ελλάδα είναι ο ΕΛΓΟ Δήμητρα στον οποίο ανήκουν οι συλλογές αναφοράς. Η δημιουργία νέας συλλογής αναφοράς και η μελέτη των ποικιλιών θα ενεργοποιήσει ερευνητική δραστηριότητα, με το Ινστιτούτο Αμπέλου και Οίνου του ΕΛΓΟ να έχει ενεργό ρόλο.

Η εμπλοκή της ΕΔΟΑΟ έχει να κάνει με την ικανοποίηση συλλογικών επιδιώξεων του κλάδου, είτε σε επίπεδο σχεδιασμού είτε σε επίπεδο διαχείρισης και επίβλεψης λειτουργίας. Σε επίπεδο δε έρευνας και καινοτομίας, η οργάνωση δημιουργεί ένα δίκτυο φορέων σε συνεργασία με τις επιχειρήσεις του κλάδου. Η δημιουργία ενός κέντρου για την έρευνα και τη μελέτη των ποικιλιών αλλά και γενικότερων θεμάτων που αφορούν στον κλάδο, με τη συμμετοχή των ιστορικών ινστιτούτων οίνου και αμπέλου του ΥΠΑΑΤ - ΕΛΓΟ, είναι μέσα στους στόχους μας. Θεωρούμε απαραίτητο η προσέγγιση να γίνεται στη βάση εθνικού σχεδιασμού, μέσω φορέα διαχείρισης, που προτείνεται να δημιουργηθεί με συμμετοχή του Δημοσίου και των φορέων του κλάδου.

Έτσι, θα εξυπηρετηθούν κεντρικοί στόχοι του ελληνικού αμπελοοινικού κλάδου, όπως η διάσωση, μελέτη και προβολή των γηγενών ποικιλιών μέσω της δημιουργίας του αμπελώνα, η προώθηση της έρευνας και ενέργειες εκπαίδευσης και προβολής, πάντοτε στο πλαίσιο μακροχρόνιου σχεδιασμού εθνικής πνοής.