Η δρυς, μέχρι σήμερα, παραμένει το πρότυπο ξύλο για την ωρίμανση και την παλαίωση των κρασιών. Προέρχεται κυρίως από τα γαλλικά δάση Alliers ή Nevers, από τα καταπράσινα, άγρια δάση της Βόρειας Αμερικής ή από τα ‘αρχαία’ δάση της Ανατολικής Ευρώπης.
Ωστόσο, η σχέση της με το κρασί τα τελευταία 30 χρόνια έχει υποστεί τεράστια αλλαγή. Κι έτσι από την αποκαλούμενη Παρκεροποίηση (Parkerization), από το όνομα του διάσημου οινοκριτικού Robert Parker, ο οποίος μέσω του περιοδικού του Wine Advocate επέβαλε ένα καθολικό στυλ στη σχέση ξύλου/κρασιού, σήμερα έχουμε περάσει σε μία σχεδόν συνολική από-Παρκεροποίηση (Deparkerization)! To νέο δόγμα ζητά πιο ορθολογική, σχεδόν χειρουργική, χρήση του ξύλου και των βαρελιών, με τους εξτρεμιστές ακόμη και να διαγράφουν τη χρήση τους.
Την
Τετάρτη 19 Μαΐου 2021, 20:00 - 21:00, στην επόμενη διαδικτυακή μας συνάντηση θα θυμηθούμε τους τρόπους με τους οποίους επηρεάζει η δρυς (και εν γένει το ξύλο) τη ζωή ενός κρασιού. Και θα διερευνήσουμε τις νέες τάσεις στη σχέση «
Ξύλο & κρασί». Μιας σχέσης που γεννήθηκε από την εφευρετικότητα και εξελίχθηκε από την καινοτομία με τα αποτελέσματά της να ξεδιπλώνονται στον ουρανίσκο μας.
Προσκαλούμε τα μέλη και τους φίλους του
Wine Club THESSALONIKI’96 που ενδιαφέρονται, να μας ενημερώσετε με email στο
info@wineplus.gr για να σας σταλούν οι σχετικές οδηγίες.
