Ο Σιδερίτης είναι μια ακόμη σπάνια ελληνική ποικιλία. Καλλιεργείται σε ολόκληρη την Πελοπόννησο, ιδιαίτερα στην Κορινθία, την Αχαΐα, την Ηλεία και σποραδικά στην Αττική και την Εύβοια, ενώ υπάρχουν αναφορές καλλιέργειάς του σε ορισμένες περιοχές των Ιωαννίνων και της Θεσσαλίας.
Είναι αμπέλι παραγωγικό, ζωηρό αλλά και ευαίσθητο σε αρκετές ασθένειες.
Όψιμη ποικιλία, ο τρύγος γίνεται αρχές με μέσα του Οκτωβρίου. Τα σταφύλια της έχουν χρώμα ερυθρωπό - ρόδινο και το μέγεθος του τσαμπιού είναι μεγάλο, με επίσης μεγάλες ράγες.
Τα κρασιά του Σιδερίτη, λευκά και ροζέ, είναι φινετσάτα.
Λευκά με πράσινες ανταύγειες. Με έντονο άρωμα εσπεριδοειδών και κυρίαρχο αυτό του λεμονιού. Βότανα, λευκά φρούτα και ήπια μύτη λουλουδιών συμπληρώνουν την αρωματική τους παλέτα.
Στο στόμα είναι ελαφριά, με μέτριο σώμα και δροσιστική οξύτητα.
Καταναλώνονται φρέσκα αλλά αξίζει να τα δοκιμάσετε μετά από ωρίμανση 1 – 2 χρόνων.
Τα ροζέ κρασιά του Σιδερίτη είναι γεμάτα λουλούδια και μικρά ώριμα φρούτα.
Με ελαφρύ χαρακτήρα και μέτρια ως υψηλή οξύτητα συνδυάζονται αρμονικά με λαχανικά, λαδερά της ελληνικής κουζίνας και χορτόπιτες. Αναζητούν και τα ψάρια στη σχάρα ή μαγειρευτά όπως στο μπουρδέτο, μια τοπική σούπα με διάφορα ψάρια, κρεμμύδι, λεμόνι και
αρκετό λάδι που θέλει ένα κρασί να ισορροπήσει την λιπαρότητα.
Θυμηθείτε τον Σιδερίτη και αν έχετε στο τραπέζι σας εδέσματα με εκλεκτό αυγοτάραχο.
