Τα κυρίως…
Προχωράμε στο κυρίως πιάτο. Με τι να ξεκινήσουμε; Με τι άλλο από μια αρχοντική γαλοπούλα! Ζουμερή, καλοψημένη με πλούσια γέμιση από κουκουνάρια, αμύγδαλα, αποξηραμένα βερίκοκα, μπαχαρικά και αρωματικά βότανα με γαρνιτούρα από κάστανα και πατάτες θέλει δίπλα της ένα ερυθρό κρασί με στρόγγυλες τανίνες, αρώματα κόκκινων φρούτων, πιπέρι, δρυ, καπνό και μακρά επίγευση. Ένα κλασικό χαρμάνι του Bordeaux (Cabernet Sauvignon & Merlot) αλλά και μια δυναμική Λημνιώνα θα σταθούν τέλειοι καβαλιέροι στο πλάι της βασίλισσας του τραπεζιού.
Παραδοσιακά, κεντρική θέση στο ελληνικό εορταστικό τραπέζι έχει το χοιρινό. Σαν πρώτη επιλογή, συνήθως, είναι το χοιρινό κότσι. Σιγοψημένο σε γάστρα με σταφίδες, μπούκοβο και δεντρολίβανο, σερβιρισμένο με τη σάλτσα του, αποζητά ερυθρό κρασί πικάντικο, πλούσιου σώματος, με πέρασμα από βαρέλι και παλαίωση. Ένα Syrah με αρώματα πιπεριού, μπαχαρικών, καπνού, στόμα πληθωρικό με νότες από μαρμελάδα κόκκινων φρούτων και μακρά επίγευση είναι ιδανικός συνδυασμός. Όμως κι ένα Ξινόμαυρο με μέτριο+ σώμα και την αναμενόμενη οξύτητα να ξεκουράζει το στόμα, θα κάνει φανταστικό ταίριασμα. Αν από την άλλη επιλέξουμε για το γιορτινό τραπέζι ένα χοιρινό καρέ με σάλτσα καστάνου, αρώματα μπαχαρικών και πορτοκαλιού, θα συνδυάσουμε την υπόγλυκη γεύση του με ένα βελούδινο Merlot ή ακόμα κι ένα Λημνιό ή Λιάτικο. Ωραία φρούτα, μαλακές τανίνες και μια γλυκιά-στυφή γεύση, ώστε να έχουμε αρμονικό συνδυασμό.
Και τα γλυκίσματα
Και επειδή από το τέλος κρίνεται η επιτυχία, ο επίλογος του δείπνου πρέπει να είναι πάντα γλυκός! Αγαπημένα γλυκίσματα που υπάρχουν σε κάθε ελληνική τραπεζαρία από τις αρχές της εορταστικής περιόδου είναι οι κουραμπιέδες και τα μελομακάρονα. Μυρωδιές από βούτυρο, κανέλα, γαρύφαλλο αρωματίζουν την ατμόσφαιρα του σπιτιού. Οι κουραμπιέδες με τη γλυκιά, βουτυρένια τους γεύση, την άχνη και το καβουρδισμένο αμύγδαλο θέλουν δίπλα τους κρασί γλυκό, αρωματικό, με ήπια δροσιστική οξύτητα, οπότε ένα χρυσαφένιο Μοσχάτο Ρίου Πατρών με αρώματα εσπεριδοειδών είναι το ιδανικό ταίρι. Αν, όμως, θέλουμε να γίνουμε λίγο πιο ανατρεπτικοί, ένα απόσταγμα από Malvasia di Candia Aromatica, ιδιαίτερα αρωματικό, σερβιρισμένο παγωμένο, με το αλκοόλ του να καθαρίζει το στόμα από τη λιπαρότητα του βουτύρου, θα δημιουργήσει τις καλύτερες εντυπώσεις.
Τα μελομακάρονα με το σιρόπι τους να μοσχοβολάει μέλι και ξύσμα πορτοκαλιού, με φρέσκα καρύδια θέλουν για συνοδό ένα «βασιλικό κρασί», μια Κουμανταρία. Με κεχριμπαρένιο χρώμα, αρώματα μαρμελάδας σταφύλι, μελιού, αποξηραμένου σύκου, ξηρών καρπών. Διαφορετικά, μπορούμε να τα συνοδεύσουμε με το πλέον φημισμένο ελληνικό λιαστό κρασί, το Visanto. Η Θηραϊκή γη με το μοναδικό terroir μάς προσφέρει αυτόν τον βελούδινο επιδόρπιο οίνο με απολαυστικά αρώματα από ώριμα πυρηνόκαρπα, καραμέλα, σοκολάτα. Κρασί πολύπλοκο με οξύτητα που ισορροπεί το γευστικό αποτέλεσμα. Κι αν κάποιος… παρεκκλίνει από την παραδοσιακή συνταγή και επιλέξει μελομακάρονα γεμιστά με σοκολάτα, η επιλογή από τη Σαντορίνη θα τον ‘καλύψει’ στην ατασθαλία του!
Ένα άλλο κλασικό γιορτινό γλυκό είναι η πουτίγκα. Σιροπιασμένη, πλούσια, με ξηρούς καρπούς και αποξηραμένα φρούτα θέλει κρασί πληθωρικό, γεμάτου σώματος, να έχει επίγευση καβουρδισμένων ξηρών καρπών και αποξηραμένων φρούτων….ένα παλαιωμένο γλυκό Μοσχάτο Σάμου, λοιπόν! Αν και το γλυκό αυτό μας έχει έρθει από την κρύα Αγγλία υπάρχει μια συνταγή για παραδοσιακή πουτίγκα από τη μαγική Σαντορίνη με σιμιγδάλι και σοκολάτα. Αναζητώντας οινικό ταίρι δεν πήγαμε μακριά, μείναμε στο νησί και προτείνουμε επιδόρπιο οίνο από Μαυράθηρο ή Βουδόματο. Πυκνό κόκκινο χρώμα, φρουτένιο, με επίγευση καραμέλας.
Για το τέλος, αφήσαμε τη βασιλόπιτα. Ποιος θα είναι ο τυχερός της επόμενης χρονιάς; Μια τέτοια εορταστική στιγμή θέλει φυσαλίδα! Άλλοτε απλή, άλλοτε στολισμένη περίτεχνα, άλλοτε κέικ με αρώματα εσπεριδοειδών, άλλοτε τσουρέκι πολίτικο… η βασιλόπιτα συνδυάζεται με αφρώδες γλυκό ή και ημίγλυκο. Ας επιλέξουμε ένα φίνο Μοσχάτο Αλεξανδρείας ή Τυρνάβου. Γιορτινό, με εκρηκτική μοσχατίζουσα μύτη, δροσιστικό είναι ιδανικό να συνοδεύσει τις πιο όμορφες ευχές μας για το νέο έτος!
