Σοδειά

Ποια 'μυστικά' κρύβει η έννοια της «σοδειάς»; Ή εσοδείας, όπως τη θέλει το πρωτόκολλο των ελληνικών ετικετών, millesime και vintage των αλλοδαπών.

Εννοιολογικά μιλώντας, η σοδειά ενός κρασιού αναφέρεται στη χρονιά κατά την οποία τρυγήθηκαν τα σταφύλια από τα οποία φτιάχτηκε.

Το κρασί, βεβαίως, διατηρεί τα βασικά χαρακτηριστικά του τόπου παραγωγής του, που το κάνουν να ξεχωρίζει, όπως οι δυναμικές τανίνες των κρασιών της Νάουσας, το βελούδο της Νεμέας, η δροσιστική οξύτητα της Σαντορίνης. Και αυτό γιατί, λίγο ως πολύ, τα διάφορα στοιχεία που συντελούν στη δημιουργία του κρασιού, δηλαδή το έδαφος, η τοποθεσία, το υψόμετρο, η ποικιλία του σταφυλιού, η περιποίηση και η αγάπη που προσφέρει ο αμπελουργός στο αμπέλι του και στη συνέχεια ο οινοποιός, όλα αυτά παραμένουν σταθερά, τα ίδια.

Εκείνο που διαφοροποιείται κάθε χρονιά είναι ο καιρός.

Και φυσικά δεν μιλάμε μόνο για τις καιρικές συνθήκες που επικράτησαν στον αμπελώνα τις τελευταίες εβδομάδες πριν από τον τρύγο.

Ο πρώτος εαυτός μιας σοδειάς αρχίζει να φαίνεται δειλά-δειλά την άνοιξη με την ανθοφορία. Στη συνέχεια διαμορφώνεται το καλοκαίρι στην καρποφορία, για να ολοκληρωθεί λίγο πριν από τον τρύγο.

Αντιλαμβάνεστε πως κάθε σταγόνα βροχής, κάθε βαθμός θερμοκρασίας και ηλιοφάνειας, για να μη μιλήσουμε για το χαλάζι και τους ανοιξιάτικους παγετούς, επηρεάζουν το αμπέλι, το σταφύλι, το κρασί της συγκεκριμένης σοδειάς. Και γι’ αυτή τη διαφορετικότητα της κάθε χρονιάς μας πληροφορεί η χρονολογία που αναγράφεται στις ετικέτες των κρασιών.