Πως δοκιμάζω το κρασί;

Ακολουθήστε μας, βήμα - βήμα, στη διαδικασία της γευστικής δοκιμής:

Α. Η όψη του κρασιού
Το κρασί βρίσκεται μπροστά μας, σερβιρισμένο στο κολονάτο ποτήρι του και εμείς το παρατηρούμε. Το χρώμα του μας δίνει ποικίλες πληροφορίες, για την ηλικία του, για το αν κατάγεται από μία ζεστή χώρα του νότου ή από βόρειες περιοχές, για το αν γεννήθηκε από ένα ντελικάτο σταφύλι ή κάποιο άλλο ανθεκτικό. Έτσι, τα «νεαρά» λευκά κρασιά έχουν φωτεινό λαμπερό λευκοκίτρινο χρώμα. Όσο όμως περνά ο χρόνος μεταβάλλεται σε εντονότερο κίτρινο ή χρυσαφί, για να φτάσει στην καστανή απόχρωση, σημάδι γήρανσης. Από την άλλη, σ' ένα ερυθρό κρασί το έντονο πορφυρό χρώμα φανερώνει νεότητα. Εάν όμως στα χείλη του ποτηριού παρατηρήσουμε πορτοκαλιές και καστανές ανταύγειες συμπεραίνουμε τη γήρανσή του που είναι πιο προχωρημένη, όσο πιο μεγάλο είναι το ποσοστό τους.

• τη διαύγεια: θολό, διαυγές,
• τη λαμπερότητα: λαμπερό, θαμπό
• την ένταση του χρώματος: ασθενές, μέτριας έντασης, έντονο
• την απόχρωση:
  - λευκά κρασιά: λευκοκίτρινο, πρασινοκίτρινο, χρυσοκίτρινο, κεχριμπαρένιο
  - ροζέ κρασιά: ροζ ροδάκινου, σολομού, βερίκοκου, κοραλλιού, φράουλας
  - ερυθρά κρασιά: ρουμπινί, βιολετί, πορφυρό, καστανοκόκκινο, κεραμιδί
• το μέγεθος των φυσαλίδων: μικρές, μέτριες, μεγάλεw (στην περίπτωση των αφρωδών και ημιαφρωδών κρασιών

Β. Ο αρωματικός πλούτος του κρασιού
Έχουμε σερβίρει το κρασί στο ποτήρι, θαυμάσαμε το χρώμα του και τώρα θα το μυρίσουμε για να εκτιμήσουμε το άρωμά του. Ο καλλίτερος τρόπος για να το αντιληφθούμε είναι περιστρέφοντας προσεκτικά το ποτήρι και στη συνέχεια εισπνέοντας τον αέρα που βρίσκεται στον επάνω χώρο του.

Ποια χαρακτηριστικά των αρωμάτων αναζητούμε;

• την ένταση του αρώματος: έντονο, μέτριο, ασθενές, ανύπαρκτο
• την ποιότητα: καθαρό / λεπτό, κομψό, βαρύ, κοινό
• τον χαρακτήρα:
  - πρωτογενή αρώματα, που προέρχονται από το σταφύλι: φυτικά, ανθικά, φρουτώδη
  - δευτερογενή που σχηματίζονται κατά την αλκοολική ζύμωση: αμυλικά / ζυμών
  - τριτογενή, που δημιουργούνται κατά την παλαίωση του κρασιού: βαρελιού / πικάντικα / ζωικά
• terroir: ορυκτώδης / άλλα
• την παρουσία ή απουσία ελαττωματικών οσμών: οξικός αιθυλεστέρας (οσμή ξυδιού), οσμή φελλού, θειώδης ανυδρίτης, υδρόθειο, μούχλα, πετρέλαιο, πλαστικό

Γ. Η γεύση του κρασιού
Και ήρθε η ώρα να γευτούμε το κρασί με μικρές γουλιές που αφήνουμε να κυλήσουν αργά μέσα στο στόμα μας. Έτσι, έχουμε τον χρόνο να αντιληφθούμε τους συνδυασμούς των τεσσάρων βασικών γεύσεων: της γλυκιάς, της ξινής, της πικρής και της αλμυρής, αλλά και της πιο πρόσφατα αναγνωρισμένης, umami. Να θαυμάσουμε για ακόμη μία φορά το άρωμά του.

Ποια χαρακτηριστικά της γεύσης αντιλαμβανόμαστε;

• τη λιπαρότητα ή γλυκύτητα
• την οξύτητα
• την πικρή γεύση
• την αλμυρή γεύση
• τη γευστική ισορροπία
• τις αισθήσεις αφής - θερμού - κρύου
• την εξέλιξη στο στόμα: ένα κρασί μπορεί να είναι: τραχύ, βελούδινο, υδαρές, λιπαρό, αδύνατο, γεμάτο
• το άρωμα στόματος και την αρωματική διάρκεια
• την ύπαρξη μη φυσιολογικών γεύσεων