ENG

Viognier

A A

Σπάνιο αλλά αξιόλογο σταφύλι από την κοιλάδα του Ροδανού που δίνει αξιόλογα φίνα κρασιά. Καλλιεργείται με επιτυχία στα ζεστά κλίματα της Αυστραλίας, στην Καλιφόρνια, την Χιλή, την Αργεντινή και την Νότια Αφρική. Πρέπει πάντως να παραδεχτούμε ότι πουθενά δεν δίνει τα εξωτικά αρώματα που του επιφυλάσσει ο Γαλλικός νότος.

Ως φυτό, το Viognier, αντιστέκεται σθεναρά στην ξηρασία, γεγονός που από παλιά το τοποθέτησε στα κάπως, πιο νότια γαλλικά κλίματα. Για αιώνες το καλλιεργούσαν στους αμπελώνες νότια της Λυών και στις άγονες πεζούλες των βόρειων πλαγιών του Ροδανού. Οι εξαιρετικά χαμηλές όμως αποδόσεις του, περιόρισαν και τις φυτεύσεις σε μονάχα τρεις Ονομασίες Προέλευσης. Στην Condrieu, όπου μας δίνει ένα από τα ελάχιστα φρέσκα λευκά κρασιά που κυκλοφορούν με ιδιαίτερα υψηλή τιμή, στη Château-Grillet και στην εξαίρετη Côte-Rôtie, η οποία βεβαίως παράγει πλούσια, ερυθρά κρασιά από Syrah, στα οποία το Viognier συμμετέχει μ΄ένα ανώτατο 20%, προσφέροντας το χαρακτηριστικό του άρωμα.

Πάντως από τα μέσα των eighties, όταν ξεκίνησε και η περίφημη «αναγέννηση» της φήμης των κρασιών των Côtes du Rhône, παρατηρήθηκε μια αύξηση στη ζήτηση του Viognier. Μέσα σε λίγα χρόνια η αγορά τροφοδοτήθηκε με αξιόλογη γκάμα χρυσαφένιων κρασιών, εύκολα αναγνωρίσιμων, που μοσχοβολούσαν βερίκοκα και ροδάκινα. Ακολούθησαν οι φυτεύσεις στο Languedoc-Roussillon. Οι Καλιφορνέζοι δε, που διατηρούν μια ιδιαίτερη αγάπη για όποιο σταφύλι ευδοκιμεί στον γαλλικό νότο, του επιφύλαξαν μια σημαντική θέση στους αμπελώνες τους. Το ίδιο και οι Αυστραλοί.

Στην Ελλάδα το βαθυκίτρινο Viognier έφτασε την προηγούμενη εικοσαετία. Φυτεύτηκε στην Πελοπόννησο και τη Βόρεια Ελλάδα, σε αμπελώνες νησίδες όπου γαλλοτραθέντες οινολόγοι μελέτησαν τον εγκλιματισμό του. Τα αποτελέσματα των οινοποιήσεων κυκλοφόρησαν εμφιαλωμένα και απέκτησαν μια μερίδα φανατικών οινόφιλων οπαδών.